Enn um hálkuvarnir á Akureyri.

Í svæðisfréttum á Akureyri kom fram í gær að bílstjórar Samskipa hefðu illa stjórn á bílum sínum hér innanbæjar vegna slæmra akstursskilyrða.

Tvennt finnst mér umhugsunarefni við þessa frétt.

Þeir kvarta yfir slæmum akstursaðstæðum síðustu daga.  Það passar við þann tíma sem byrjað var að blanda salti við sandinn sem dreift er á götur Akureyrar í tilraunaskyni.

Hitt finnst mér ekki síður umhugsunarefni að bílstjórar þessara 20-30 tonna bíla skuli illa hafa stjórn á þeim á götum Akureyrar þar sem meðalhraðinn er kannski 30-40 km.  Hvernig gengur þeim þá að hafa fulla stjórn á þeim á 80-90 km hraða úti á þjóðvegum?

Grunar reyndar að ástæðan sé ekki síst sú að hér hafa menn verið að blanda salti við sandinn og dreifa þessu á gamlan klaka sem undir liggur.  Í þessu frosti sem verið hefur undanfarið þá virkar eðlisfræðin þannig að saltið eykur hálkuna á þessu gamla svelli.  Þetta er svona svipuð hugsun eins og að bera salt í snjó.   Saltið bræðir ekki snjóinn heldur breytir honum í salla sem nær ómögulegt er að keyra í eða ganga í, ekki síst ef undir er klaki.

Ég man eftir því að fyrrverandi bæjarverkfræðingur á Akureyri nefndi það einhvern tíma að það væri of kalt á Akureyri til að það borgaði sig að nota saltið.  Það virkaði ekki nema hiti væri að sveiflast í kringum frostmarkið (eins og aðstæður gjarnan eru í Reykjavík) en að nota salt við þær veðuraðstæður sem ríkja á Akureyri væri yfirleitt verra en að nota það ekki.

Í mínum huga er spurningin, hvað gerðist svo auka þurfti hálkuvarnir svo mjög? Er bærinn að taka á sig ábyrgð ökumanna um að haga ökulagi með tillti til aðstæðna? Er umferðarálag á Akureyri orðið slíkt að það kallar á hálkuvarnir sem eru í annan stað hættulegar heilsu fólks (svifryk) og hins vegar skemmdir á ökutækjum og gríðarlegur óþrifnaður (áhrif salts)?