Þjálfun vs. pyndingar

Þetta minnir óþægilega á ýmislegt sem ég hef lesið (og jafnvel séð) um þjálfun barna í hinum ýmsu íþróttagreinum, jafnvel hér á Íslandi.  Leyfum börnum að vera börn, fyrir þeim eru íþróttir leikur. 

Sonur minn hætti að æfa íþróttagrein sem honum þótti skemmtileg vegna þess að pressan á árangur í keppnum var svo mikil frá þjálfara og sumum foreldrum.

Þetta er auðvitað ömurleg lesning um þennan aumingja dreng (og milljónir annara sem búa við pyndingar andlegar og líkamlegar)  en við þurfum líka að líta okkur nær!!

Þjálfari maraþondrengs handtekinn fyrir pyntingar

Athugasemdir

[Lazzes-Faire (IP-tala skráð) 13.8.2007 kl. 15:27]

Algjorlega osammala ther med tessa athugasemd! "leyfum bornunum ad vera bornum" bidur upp a aumingjaskap og leti! Tvert a moti a ad byggja inn i bornin styrk, keppniskap og horku fra unga aldri, tannig naum vid og bornin okkar sem og allt samfelag okkar arangri, hvort sem um er ad raeda itrottir, visindi eda vidskipti. Svona hugsunarhattur bidur upp a samfelag medalmennsku og er ekki til tess fallinn ad byggja bornin okkar undir tann harda heim sem vid lifum i.

Lazzes-Faire

[Arnþór Guðjón Benediktsson, 13.8.2007 kl. 21:33]

Mér finnst nú fullmikið að segja að, að Leyfa börnum að vera börn, bjóði bara uppá aumingjaskap og leti. Maður á að styðja börn í því sem þau hafa áhuga á og hæfileika til. Og svo er nánast ekki hægt að búa börnin okkar undar þann heim sem við lifum í því að það er ekki endilega heimurinn sem þau koma til með að lifa í, heimurinn verður nákvæmlega eins einstaklingarnir sem hann byggja, þ.e. börnin.